تاج الشعرای لوئی ازشاعران قدیم شهرستان مبارکه است که به تازگی چندبیت ازاشعار وی را از یکی نسخه های تعزیه به دست آورده ام :
ای به امامت شماره آمده سوم
عرش خدا راتوگوشواره ی دوم
دین مبین چار رکن و جد تو رکنی
باب واخا ،دو وسه،تو رکن چهارم
تو زعیال وزجان ومال گذشتی
جدتو نگذشت از دو دانه ی گندم
من به فدای سرت شوم که سرنی
می کند آیات کردگار تکلم
تذکره گنج شایگان می گوید:از آنجا که در مجالس تعزیت و محافل شبیه ماتم و مصیبت حضرت خامس آل عبا علیه الآف التحیة و الثناء اشعاری که فیمابین اشباه اهل بیت مکالمه میشد غالبا سُست و غیر مربوط و مهمل و مغلوط بود میرزا تقی خان وی [ تاج الشعرا لویی متخلص به شهاب] را مأمورداشته چنین گفت: که دوازده مجلس از آن وقایع را متضمنا بالبدایع و الصنایع بهاسلوبی که خواص بپسندند وعوام نیز بهرهمند شوند موزون ساز... شهاب آن اشعار راچنان گریه خیز ساخت و بدانگونه غمانگیز بپرداخت که اگر دل سامع به سختی حجر موسیاست استماعش را اثری است که در همان عصاست...»
تذکره گنج شایگان، چاپ سنگی،تهران، 1317 هـ . ش، میرزا طاهر دیباچه نگار، ص 246)
دیدگاه‌ها
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است.