ابی الحسن عبّاد بن عباس بن عبّادمشهوربه شیخ امین/وزیرودانشمندایرانی

ازعلمای بزرگ اهل حدیث وپدرصاحب بن عبادطالقانی است که صاحب ،علم حدیث رادرنزدوی آموخته است.صاحب (معجم الادباء) از ثعالبی حکایت کرده که" این طالقان از دهات اصفهان است." (ر.ک: معجم الادباء،ج1،ص296.)که امروزه طالخونچه نامیده شده واز شهرهای شهرستان مبارکه محسوب می گردد.

لقب شیخ امین  داشته است وزارت رکن الدوله را برعهده داشته ودر سیصد و سی و چهار وفات نموده است.

پدرش عباس نیز وزارت داشته. از صاحب نقل شده که شعرا مرا به صد هزار قصیده ی فارسی و عربی مدح و ستایش کردند و از هیچ کدام به قدر دو بیتیِ ابوسعید رستمی اصفهانی خشنود نشدم که گفته است:
ورث الوزاره کابراً عن کابر
موصوله الاسناد بالاسناد
یروی عن العباس عبّاد وزرا
رته و اسماعیل عن عبّاد (3)

(ر.ک.فواید الرضویه،ج1،ص45.)

ابوحنیفه فضل بن حباب و معاصرینش از محدثین بغداد،روایت احادیث می نماید، و ابوبکر بن مردویه و جمعی از فضلای اصفهان از او اخذ حدیث  کرده اند.(الذریعه 11: 37.)
در هدیه العباد  در احوال او گوید: در علم و دانش و پرهیزکاری دارای مقامی بلند،و مرتبه ای ارجمند بود،و در السنه مشهور به شیخ امین می باشد،و در ابتدای حال به معلمّی اشتغال داشته،و پس از آن کاتب امیر رکن الدوله ی دیلمی شده،و بعداً او را منصب وزارت داده.(الکنی و الاقاب 2: 365.)
وی را تألیفاتی است:
1. رساله در آیات الاحکام؛
2. رساله ی احکام القرآن؛و غیره.

پژوهش گر:فرامرزمیرشکارمبارکه