اسفندیار ایرانپور فرزند احمد متولد ۱۳۱۷ متخلص به" عنایت " 

 1

 گل سر شاخه به صد شور و نوا می رقصد

بلبل از شوق گل و بزم صفا می رقصد

هرطرف چون نگری گل به چمن خیمه زده

گل جدا سبزه جدا آب جدا می رقصد

وحش و طی جمله به صد عشوه میان گل ها

هر یکی مست می و جام بقا می رقصد

هدهد و کبک و کبوتر همگی مست گل اند

پر زنان اوج هوا سبزه قبا می رقصد

سوسن و مریم و مینا به چمن با نرگس

چون نسیم سحر و باد صبا می رقصد

ماهی سرخ دل اندر قفس سینه به خون

بهر آوردن خون در رگ ما می رقصد

در دهان چرب زبانی چو گل سرخ بهار

روز و شب عطر فشان بهر دعا می رقصد

بر سر سینی سبزه به میان سفره

هر عروسی به سر سبزه جدا می رقصد

با عنایت قلم از شوق چنین عید سعید

روی کاغذ به دو صد ناز و ادا می رقصد