الهه سعید پور

از سن یازده سالگی به نوشتن قطعات ادبی پرداخت وسپس به سرودن شعر سپید و غزل روی آورد.

1

من که باور نمیکنم تب را با وجور حرارتت در من

در دل شعر های زنده به گور کفنت را که میکنم در تن

گریه کردم شبیه چشمانت آمدم تا نوازشم بکنی

زل زدم توی خاطرات عبوس زل زدم در حقیقتی از زن